سریال «ازازیل»؛ نامیدکننده با وجود مهرههای بازیگری مطرح
به گزارش آی بی نیوز، سریال «ازازیل» به کارگردانی حسن فتحی که در ژانر ترسناک ماورایی ساخته شده، نتوانسته انتظارات مخاطبان و منتقدان را برآورده کند. این سریال با وجود بهرهگیری از چهرههای مطرح بازیگری و فضاسازی متفاوت، در اجرا و روایت داستانی با مشکلاتی جدی مواجه شده است.
انتظارات بالا و نتیجهای ناامیدکننده

کست بازیگران مطرح
«ازازیل» یکی از موردانتظارترین آثار سال در ژانر وحشت و ماورایی بود که با تبلیغات گسترده و استفاده از بازیگران سرشناسی مانند پریناز ایزدیار، بابک حمیدیان، پیمان معادی و مریلا زارعی، توجه بسیاری را به خود جلب کرد. اما با انتشار قسمتهای ابتدایی، مشخص شد که نهتنها داستان سریال کشش لازم را ندارد، بلکه ضعف در فیلمنامه، پردازش شخصیتها و جلوههای ویژه، باعث شده است که این اثر از استانداردهای لازم در این ژانر فاصله بگیرد.
مشکلات روایی و شخصیتپردازی ضعیف

یکی از بزرگترین ضعفهای «ازازیل» در نحوه روایت داستان و پرداخت شخصیتها است. داستان سریال با ایدهای جذاب شروع میشود، اما بهمرور به کلیشههای رایج ژانر وحشت و استفاده بیش از حد از جامپاسکرها بدون منطق داستانی روی میآورد. شخصیتهای اصلی بهخوبی پردازش نشدهاند و انگیزههای آنها برای مخاطب قابل درک و باورپذیر نیست. در نتیجه، با وجود حضور بازیگران مطرح، شخصیتها کمعمق و بیروح به نظر میرسند.
مشکلات فنی؛ جلوههای ویژه غیرواقعی و کارگردانی ناهماهنگ

از دیگر مشکلات بزرگ سریال، کیفیت پایین جلوههای ویژه بصری و تدوین نامناسب است. با توجه به ژانر وحشت، انتظار میرفت که افکتهای تصویری و صوتی به ایجاد حس ترس و هیجان کمک کنند، اما بسیاری از صحنهها به دلیل اجرای ضعیف غیرواقعی و تصنعی به نظر میرسند. علاوه بر این، کارگردانی حسن فتحی که در آثار تاریخی خود توانسته بود استانداردهای بالایی را رعایت کند، در اینجا دچار ناهماهنگی در ریتم و فضاسازی شده است.
نقد مخاطبان و واکنشهای اولیه

با گذشت چند قسمت از سریال، مخاطبان و منتقدان در فضای مجازی واکنشهای منفی متعددی نسبت به این اثر نشان دادهاند. برخی از مخاطبان معتقدند که سریال نهتنها در ایجاد حس ترس موفق نبوده، بلکه در برخی صحنهها به دلیل دیالوگهای ضعیف و بازیهای تصنعی، بیشتر به یک درام سطحی شباهت دارد تا یک اثر ترسناک واقعی.
جمعبندی؛ فرصت از دست رفته برای سینمای وحشت ایران
با وجود تلاش برای ساخت یک اثر متفاوت در ژانر ماورایی – ترسناک، سریال «ازازیل» در عمل نتوانسته است به یک تجربه موفق تبدیل شود. ضعف در فیلمنامه، پردازش شخصیتها، جلوههای ویژه و عدم انسجام روایی باعث شده که این سریال یکی از ناامیدکنندهترین آثار سال لقب بگیرد.
با این حال، هنوز قسمتهای بیشتری از این سریال باقی مانده و شاید در ادامه، روند داستانی تغییر کند و بتواند بخشی از انتقادات را جبران کند. اما در وضعیت فعلی، «ازازیل» نمونهای از فرصت از دسترفته برای رشد سینمای وحشت ایران محسوب میشود.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟